حماسه ی حسینی از دیدگاه شهید مطهری /39

چرا خطبه های اباعبدالله پس از ناامیدی ایشان از مردم کوفه داغ‌دار تر شد ؟

به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه اطلاع رسانی ستارگان ، استاد شهید مرتضی مطهری در ادامه جلد اول کتاب حماسه حسینی پس از بیان زمینه ی قیام اباعبدالله (ع) و رفتار ایشان در راه کربلا ، پیرو موضوع تبلیغ در نهضت حسینی ، به مسئله ی شیوه ی قیام ایشان می‌پردازد و می گوید : چرا خطبه های امام حسین (ع) پس از ناامیدی ایشان از یاری مردم کوفه ، داغ‌دار تر شد ؟! ممکن است عده ای علت را راه بازگشت نداشتن امام حسین (ع) بدانند ؛ اما اگر اینطور است ، چرا در شب عاشورا زمانی که امام حسین (ع) بیعت‌شان را از یاران خود برداشتند و یاران اصرار بر ماندن کردند ، ایشان ماندن را حرام اعلام نکردند ؟! بلکه یاران را به ماندن تشویق هم کردند ؟

شهید مطهری در تکمیل پرسش خود ،اینگونه پاسخ می‌دهد : امام حسین (ع) حتی در صدد افزودن به عدد یاران خود بودند . در این صورت آیا می‌خواستند بد عدد کشتگان افزوده شود !؟ واقعیت آن است که ایشان می دانستند که هرچه این خون بیشتر ریخته شود ، فریاد حق طلبی حسین (ع) هم بیشتر به جهان می‌رسد ! اگر عدد یاران افزوده می‌شد امام حسین (ع) که نجات پیدا نمی‌کردند اما پیام حسینی روشن تر و واضح تر به گوش می رسید؛این علت خواست اباعبدالله (ع) برای خونین شدن صحنه ی عاشورا است !

استاد شهید ادامه می دهد : مرحوم آیتی در کتاب خود ذکر می‌کند که رنگ خون، ثابت ترین و محو ناشدنی ترین رنگ تاریخ است !! و حسین بن علی (ع) تعمدی داشتند که نام خود را با رنگ خون در تاریخ نوشتند !

مولف کتاب حماسه حسینی می افزاید : بسیاری از سلاطین و پادشاهان ، به علت اینکه می‌خواستند نام شان در تاریخ جاودانه شود ، اصل و نسب خود را روی فلز یا سنگ محکم می‌نوشتند . اما امروزه کسی برایش اصل و نسب پادشاهان گذشته اهمیتی ندارد ! اما امام حسین (ع) سخن خود را در گوش افراد طنین انداخت و در دل‌ها حک‌ کرد ، به طوری که این پیام از دل‌ها گرفتنی نیست !

شهید مطهری خاطرنشان می سازد : امام حسین (ع) در روز عاشورا بازهم به دنبال یارانی بودند که کشته شوند ، نه اینکه ایشان را نجات دهند ! در همین میان است که فرزند شش ماهه ی اباعبدالله با تیر حرمله شهید می‌شود و امام حسین (ع) مشت خود را پر از خون کرده و جهان را با رنگ خون ثابت حق‌طلبی، رنگ آمیزی کرده و مشت خون را به هوا پرتاب می‌کنند ! گفته می‌شود زمانی که تیر بر گلوی مبارک امام حسین (ع) اصابت می‌کند ، امام حسین (ع) دست خونین خود را بر سر و صورت می‌مالند و می‌گویند می‌خواهم اینگونه به سوی پروردگار بروم !

منبع : جلد اول کتاب حماسه ی حسینی

مؤلف: استاد شهید مرتضی مطهری

صفحات : ۲۷۳_۲۷۸

تخلیص: زهرا ذاکری