به گزارش خبرنگار سینمایی پایگاه خبری ستارگان به نقل از برنا؛ باتوجه به پیشرفت های روز افزون رسانه ها و صنعت فیلم و سریال سازی، فیلم های دنباله دار و چند فصلی مانند  پایتخت، نون خ، زیرخاکی و ... در سبد رسانه ای مخاطبان جا گرفته اند و توانسته اند مخاطبان بسیاری را به خود مجذوب کنند و با وجود اینکه فصل های متعدد آن ها ساخته شده است توانسته اند همچنان مخاطبان را پای تلویزیون بنشانند. برای بررسی ویژگی های سریال های فصلی با برخی از کارشناسان گپ و گفتی داشتیم. 

جبار آذین کارشناس رسانه، منتقد سینما و تلویزیون، در این باره به خبرنگار برنا گفت: 

اساسا ساختن سریال های مختلف در چند فصل منوط به داشتن چند علت مهم است در واقع اصلی ترین علتی که می تواند انگیزه تولید فصل های مختلف یک سریال را تشکیل بدهد استقبال مخاطب از آن سریال است یعنی اگر یک سریال به لحاظ مضمونی و موضوعی مورد پسند مخاطب قرار بگیرد و از نظر ساختار هنری هم در حد حرفه ای باشد این امتیازات سبب می شود تا مخاطب پیگیر تماشای ادامه سریال در فصل های مختلف باشد اما مسئله مهم این است که این موضوع اساسی در ساخت سریال های تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی مد نظر مدیران و مسئولان قرار نمی گیرد عمده دیدگاه متولیان صدا و سیما و شبکه نمایش خانگی بر پایه پسند مخاطبان نیست بر مبنای سلیقه مدیران است از همین رو گاه سلیقه مدیران همسو با سلیقه مردم نیست مدیران بر اساس برخی برنامه ها و اهداف سیاسی و فرهنگی دولتی به تلیدات سریالی توجه می کنند و بنا دارند با ساخت یک سریال چند فصلی پیامی را به مخاطب منتقل کنند، ممکن است این پیام بیشتر مورد توجه مسئولان و مدیران باشد اما جایگاه مناسبی در زندگی و فرهنگ جامعه نداشته باشد به همین دلیل هم ساختن این نوع آثاری که مورد توجه مخاطبان نیست و مد نظر مدیران است، چندان مطلوب و پسندیده نیست.

جبار آذین بیان کرد: از سوی دیگر اگر زمانی یک سریالی مانند پایتخت، نون خ و ... دارای فصل های مختلف باشند باز هم باید سلایق، علایق و نظرات مخاطبان در تولید سریال ها لحاظ شود و در کنار همه این ها نکته دیگر این است که ساختن این آثار باید به هنرمندان حرفه ای و کاربلد سپرده شود نه صرفا چون در تولید سریال های طنز دچار مشکل و قر هستیم، مدیران برای پوشش این ضعف یک سریال ضعیف شبه طنز تولید می کنند و سریالی را که شاید چندان هم مورد توجه مخاطبان قرار نگرفته است در فصل های بعد نیز تولید می کنند.

او ادامه داد: لذا این مسائل دلیل و مجوز تولید سریال های دنباله دار نیست، گاهی یک سریال در ژانرهای مختلف اجتماعی، کمدی و ... با در نظر گرفتن محتوای خوب، منطبق با فرهنگ و نیازهای جامعه و با توجه به ساختار خوب هنری ساخته می شود و مورد استقبال بینندگان قرار می گیرد و این استقبال موجب ساخته شدن فصل های بعدی سریال می شود.در غیر این صورت یکسری سریال های نه جندان خوب برای پر کردن آنتن و جدول کاری برخی مدیران در چند فصل ساخته می شود و توسط گروهی از هنرمندانی که به هر شکل و دلیلی جزء هنرمندان درجه یک نیستند و به اصطلاح خودی محسوب می شوند ساخته می شود که موجب دلزدگی مخاطب و هدر رفت بیت المال می شود.

آذین افزود: یک سریال باید مضمون خوب، محتوای مناسب، ساختار هنری و همسو با زندگی و باورهای جامعه باشد و نخواهد چیزی را در جامعه تزریق کند که با زندگی جامعه همسو نیست و این امر موجب می شود تا مورد استقبال مخاطبان قرار نگیرد و ساختن فصل های بعدی آن می تواند موجب فرهنگ سوزی و حیف شدن بیت المال شود.

این منتقد در خصوص علت شکست برخی از سریال های چند فصلی گفت: سریال ها بر اساس دستور و سلیقه مدیران توسط هنرمندان کمتر حرفه ای ساخته شدند و حرف و سخن سریال ها به روز و همسو با زندگی جامعه نیست و سریال هایی که دارای این ویژگی ها نباشد مورد استقبال قرار نمی گیرد. چون فیلم و سریال برای مخاطبان و مردم جامعه ساخته می شود باید مردم آن را بپسندند، نظر بدهند که آیا با استفاده از آن به زندگی خود جهت بدهند و چگونه می توانند با آن ارتباط برقار کنند یا آن سریال می تواند به لحاظ محتوا تاثیری در انتقال محتوای فرهنگ داشته باشد یا خیر. زمانی که یک سریال این ویژگی ها را نداشته باشد صرفا یک سریال بی محتوا است که هیچ ثمر فرهنگی برای جامعه ندارد و حتی نمی تواند اوقات فراغت مخاطبان را هم پر کند. برای تولید سریال های فصلی مسئله مهم رعایت نگاه مخاطبان، احترام به سلیقه مخاطبان است و نباید به صورت دستوری، سفارشی و مطابق سلیقه مدیران ساخته شود.

این کارشناس رسانه در ادامه توضیح داد: استفاده از عوامل حرفه ای به ویژه بازیگران، کارگردان کار بلد و یک متن حرفه ای که به درستی ویژگی های یک اثر دراماتیک را رعایت کرده باشد، به گونه ای که داستان هایی که تعریف می شود باور پذیر باشد و شخصیت های ارائه شده برای مخاطبان قابل قبول باشد می تواند در موفقیت های یک سریال نقش آفرین باشد اما زمانی که یک سریال محتوای مناسب و ساختار درست هنری ندارد و نظرات مخاطبان در آن لحاظ نشده است موجب اتلاف وقت بینندگان و بودجه ملی خواهد شد.

جبار آذین در پایان گفت: در میان سریال های چند فصلی که ساخته شده است تعداد اندکی به توفیق اجتماعی دست پیدا کرده اند و این توفیق اجتماعی علاوه بر مضمون و محتوای خوب سریال ها نشان دهنده ساختار خوب آن ها توسط هنرمندان حرفه ای است ولی مدت ها است که هنرمندان حرفه ای به دلیل بد عهدی های اخلاقی و مالی مدیران تلویزیون دیگر در تلویزیون حضور ندارند و فعالیت نمی کنند، اگر روزگاری این هنرمندان با احترام به صحنه تولید سریال های خوب در تلویزیون بازگردند و بتوانند برای مخاطبان آثار ماندگار، فاخر و شاسیته تولید کنند آنگاه می توان گفت یک سریال می تواند در چندین فصل ساخته شود اما اگر این شرایط میسر نشود ما همچنان شاهد تولید سریال های چند فصلی ضعیف توسط افراد مبتدی خواهیم بود.