به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه اطلاع رسانی ستارگان ،استاد شهید مرتضی مطهری در ادامه جلد اول کتاب حماسه حسینی پس از توضیح دو صفحه ی تاریک و روشن واقعه ی عاشورا و بیان معنی دقیق حماسه ، به لزوم توجه به هر دو صفحه ی عاشورا اشاره می‌کند و می‌گوید: من برای هر دو صفحه ی نورانی و تاریک عاشورا احترام قائل هستم . زیرا هر دو صفحه ناشی از ابراز احساساتی صددرصد طبیعی و ناشی از عقیده و ایمان است . زمانی که در یک ملت ابراز احساسات ناشی از عقیده و ایمان به قهرمانان بزرگ آن ملت وجود داشته باشد ، بی نهایت ارزش دارد ! ما نباید صفحه ی تاریک عاشورا را حذف کنیم ، بلکه باید ابراز احساسات در آن را اصلاح کنیم ؛ به گونه ای که ابراز احساسات از سر شکوه و عظمت و حماسه ی حسینی باشد .

استاد مطهری ادامه می‌دهد : نباید بگوییم کسی که زنجیر بر می‌دارد و پشت خود را سیاه می‌کند ، کارش ارزش ندارد و وحشی گری است . ابراز احساسات برای قهرمانان بزرگ تاریخ وحشی گری نیست ؛ بلکه اشتباه او در این است که به شکلی ابراز احساسات می‌کند که نمایش گر قهرمانی جنایت کاران و مظلومیت کسی است که به او عشق و علاقه دارد . این در حالی است که ابراز احساسات او باید نمایش گر روح حماسی حسین بن علی علیهماالسلام باشد !

شهید مطهری در ادامه پیرامون تقدس واقعه ی عاشورا اظهار می دارد : ناپلئون و نادر شاه افشار و شاه اسماعیل و هزاران نفر دیگر ، در وجودشان حماسه بوده است چرا که بدون وجود حماسه و روح حماسی ، نمی‌توان هندوستان را فتح کرد و افاغنه را از ایران بیرون کرد! اما همه ی این هزاران قهرمان ، فقط برای ملت خود قهرمانند. و برای ملل دیگر جنایتکارند ! همه ی آنها با هدف های شخصی و با خودخواهی قیام کرده اند . اما حماسه ی مقدس ، مشخصات دیگری دارد ! مشخصاتی که با آن ویژگی ها ، دیگر ناپلئون و اسکندر حماسه ی مقدسی نداشتند!

مولف ادامه می‌دهد : حماسه ی مقدس حماسه ای است که در آن روح فرد برای خودش موج‌ نمی‌زند ! حتی برای ملت و نژاد خود موج نمی‌زند ! کسی که حماسه ی مقدس بنا می‌کند ، فقط حق و حقیقت را می‌بیند و فقط طرف حق و حقیقت و انسان دوستی ایستاده است ! پس اولبن شرط حماسه ی مقدس این است که هدفش پاک و منزه باشد و مانند خورشید بر تمام جهانیان بتابد .

شهید مطهری همچنین به دومین شرط تحقق تقدس در یک نهضت پرداخته و تاکید می کند : دومین جهت تقدس یک نهضت ، این است که در زمانی که فضا تاریک است و جهان در ظلمت به سر می برد ، در زمانی که انتظارش نمی‌رود ، این نهضت و قیام ظهور می‌کند و فریاد عدالت سر می‌دهد ! برای مثال ، زمانی که جهان در فساد و هرج و مرج فرو رفته بود ، پیامبری به نام حضرت محمد (ص) ظهور می‌کند و جهان را از نور توحید خود بهره‌مند می‌سازد. دقیقا مانند حماسه ی حسینی ! است؛ زمانی که کسی جرأت نقل سخنان امیرالمومنین (ع) را هم نداشت ، فردی ظهور می‌کند که جهان را بیدار می‌کند !

مولف کتاب حماسه حسینی  خاطر نشان می کند : سومین جهت تقدس یک حماسه ، این است که پشت و ریشه آن یک رشد و بینش نیرومندی وجود داشته باشد که آن ریشه را البته فقط شخص قیام کننده می‌فهمد ! یعنی قیام کننده ، منطقی مافوق افراد عادی دارد . زمانی که حسین بن علی (ع) قصد رفتن به کربلا را داشت ، ابن عباس و ابن حنیفه و نفراتی دیگر ، در کمال خلوص نیت ، امام حسین علیه‌السلام را از رفتن به کربلا نهی کردند. آنها روی منطق خودشان حق داشتند ؛ اما چیزی را که حضرت حسین (ع) می‌دید ، نمی‌دیدند ! ابن عباس نه به اندازه ی اباعبدالله (ع) خطر را احساس می‌کرد و نه می‌توانست بفهمد تاثیرات این نهضت بزرگ در آینده چیست . اما امام حسین (ع) به وضوح همه ی این ها را می‌دید ؛ اباعبدالله (ع) چندین بار گفتند: به خدا قسم این‌ها مرا خواهند کشت و با کشته شدن من ، اوضاع جهان زیر و رو خواهد شد . این یعنی بینش قوی !

منبع : جلد اول کتاب حماسه حسینی

مولف: استاد شهید مرتضی مطهری

صفحات : ۱۳۳_۱۴۲

تلخیص: زهرا ذاکری